เด็กหรรษา ในค่ายเด็กกับธรรมชาติ#1

เราใช้เวลาในรถนานมากกกกกเพราะเค้ากำลังสร้างทางใหม่ โอ๊ย ๆ ๆ น่าสงสารเด็ก ๆ มาก เด็กบางคนไม่คุ้นชินกับการนั่งรถ เกิดอาการเมาแอร์ อาเจียนกันยกใหญ่ ต้องช่วยกันหาถุง ยาดม น้ำดื่ม ลูบหลังลูบไหล่กันเกือบตลอดทาง..

กว่าจะถึงที่หมายก็เที่ยงกว่า ๆ แล้วล่ะ นั่งกินข้าวกินปลากันข้าง ๆ ลำธาร เด็ก ๆ ตื่นเต้นกับบรรยากาศที่ใกล้ชิดธรรมชาติเป็นอย่างมาก กินข้าวเสร็จรวมตัวกันใต้ร่มไม้ใหญ่ หูยยยยยต้นไม้ที่นี่ต้นสูงและใหญ่มาก คาดว่าอายุน่าจะไม่ต่ำกว่า 30 ปี เด็ก ๆ กระตือรือร้นมารวมตัวกัน เราทำหน้าที่สร้างบรรยากาศให้เกิดความผ่อนคลาย สนุกสนาน เพื่อให้เด็กเรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกันในขณะที่เด็กต่างวัย ต่างเพศ ต่างความคิด ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เด็ก ๆ กลมกลืนกันได้เร็วมากด้วยการเล่นเกมสนุก ๆ ร่วมกันท่ามกลางธรรมชาติที่สดชื่น

เราช่วยกันตั้งชื่อกลุ่มว่า “กลุ่มหรรษา” เมื่อเราคุ้นชินกันดีแล้วพวกเราชาวหรรษาจึงแบ่งกันออกสำรวจพื้นที่เพื่อดูว่าพื้นที่ที่เราอยู่นั้นมีพื้นที่ไหนบ้างที่เป็นพื้นที่ปลอดภัย พื้นที่ไหนเป็นพื้นที่อันตรายที่ต้องระมัดระวัง เด็ก ๆ แบ่งกลุ่มกันออกสำรวจ วาดแผนที่และนำเสนอในกลุ่มใหญ่ เพื่อให้ชาวหรรษาทุกคนรับรู้ร่วมกันถึงพื้นที่ปลอดภัยและไม่ปลอดภัย จากนั้นเราก็พูดคุยกันถึงข้อตกลงในการใช้ชีวิตร่วมกันในค่ายครั้งนี้ ชาวหรรษาไม่ว่าเด็กเล็กตั้งแต่ 7 ขวบ ถึงเด็กโตสุด 17 ปี ต่างช่วยกันระดมความคิด ทำข้อตกลงในการใช้ชีวิตร่วมกัน

จากนั้นก็ถึงเวลาของการสร้างสรรค์ผลงานจากธรรมชาติ เราทำโมบายธรรมชาติกันคนละชิ้น เราหาดอกไม้ใบหญ้า กิ่งไม้ วัสดุธรรมชาติทั้งหมดที่ร่วงหล่นจากต้นมาทำเป็นโมบาย เด็ก ๆ ตั้งใจทำกันมาก เรานำโมบายมาแขวนใต้ต้นไม้ พอลมพัดโมบายกวัดแกว่งแข่งกับเสียงลม เสียงนก น่าร้ากกกกมาก ชาวหรรษายืนล้อมรอบต้นไม้และต่างนำเสนอผลงานของตัวเองให้เพื่อน ๆ ฟัง …. ต้นไม้ต้นนี้กลายเป็นต้นไม้โมบายที่มีจินตนาการของเด็ก ๆ รายล้อมอยู่รอบต้น ดูกลมกลืนกันจนคิดว่าโมบายคือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง ชาวหรรษาตะลุยน้ำตกกันเล้ยยยยย เย้….. ทุกคนลงน้ำ เล่นน้ำ ด้วยความระมัดระวัง ตามข้อตกลงซึ่งเป็นกฏแห่งความปลอดภัยสูงสุด เราเล่นน้ำกันเกือบ 2 ชั่วโมง ลูกเล็กเด็กแดงไม่มีกลัว เล่นกัน ทู้กกกกกคน ครู ๆ อย่างเราก็ลงเล่นเพื่อดูแลความปลอดภัยให้เด็ก และได้เล่นน้ำเพื่อปลดปล่อยพลังด้วยเหมือนกัน เด็ก ๆ ทุกคนรับผิดชอบกิจวัตรประจำวันของตัวเองได้เป็นอย่างดี อาบน้ำ ตากผ้าเปียก เข้านอนตามเวลา ความสุขในการใช้เวลาดี ๆ ร่วมกันระหว่างเรา “ชาวหรรษา” ผ่านไปได้ด้วยดี

รออ่านซีรี่ย์ภาค 2 ต่ออีกนะจ๊ะ

เล่าเรื่องโดย..รัชวรรณ สิงหะเนติ นักสังคมสงเคราะห์ ฝ่ายบำบัดฟื้นฟูเด็กและครอบครัว มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก

ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีที่สนับสนุนทุนในการจัดค่ายเด็กกับธรรมชาติ :Terre des hommes Germany in Southeast Asia and Volkswagen Worker Council