เทคนิคการเลี้ยงดูเด็ก (How to / Tip)

วัยรุ่น...วัยว้าวุ่น เป็นวัยที่มีการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน และสมองส่วนกลางที่ทำงานในเรื่องของอารมณ์พัฒนาเต็มที่ ทำให้หลายครั้งเราจะเห็นท่าทีหรืออารมณ์เด็กวัยรุ่น ค่อนข้างรุนแรง หุนหุนพลันแล่น ยากที่จะควบคุมอารมณ์ได้

เราจะเห็นรูปแบบของพ่อแม่หลากหลายสไตล์ แต่ที่พบบ่อยๆ มีอยู่ 3 แบบด้วยกัน คือ พ่อแม่ที่ชอบบงการลูก พ่อแม่ที่ให้ทางเลือก พ่อแม่ที่มักตามใจลูก

“เรียนเก่งๆให้ได้อย่างพี่เขาสิ” “ทำแต่เรื่องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน ทำไมไม่ทำตัวน่ารักแบบน้องบ้าง” “ลูกบ้านโน้นเก่งจัง เก่งกว่าลูกอีก”

ทุกวันนี้... เด็กๆ อยู่ท่ามกลางสถานการณ์เสี่ยงต่อความไม่ปลอดภัยในหลายๆรูปแบบ ผู้ปกครองจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องฝึกให้เด็กรู้จักคิดวิเคราะห์ แยกแยะ ซึ่งมีทักษะอยู่ 2 อย่างที่จำเป็นต่อการเอาตัวรอดจากสถานการณ์เสี่ยง คือ ทักษะการตัดสินใจ และทักษะการปฎิเสธ

หลักง่ายๆ คือ การไม่เปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของเราให้กับบุคคลในโลกเสมือนได้รับรู้ ไม่ว่าจะเป็นชื่อ วันเกิด เลขบัตรต่างๆ ที่อยู่ของบ้าน หรือที่ทำงาน รูปภาพ เป็นต้น เพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลเหล่านั้นนำข้อมูลของเราไปใช้ประโยชน์อื่นๆ

หลายๆครั้งที่ลูกน้อยจำต้องพลัดพรากจากอกพ่อแม่เพื่อไปอาศัยอยู่ต่างถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเพราะการศึกษาหรือสาเหตุอื่นใดและอาจจะต้องพักอาศัยอยู่กับญาติผู้ใหญ่ เมื่อความไว้วางใจทั้งหมดได้มอบให้กับญาติผู้ใหญ่ที่สนิทสนม

หนึ่งในบรรดาที่ผู้วิจัยด้านเด็กทั่วโลก ลงความเห็นตรงกันว่า ส่วนสำคัญที่จะนำพาเด็กๆ ให้เติบโตสู่การเป็นผู้ใหญ่ที่มีศักดิ์ศรี  ให้ความนับถือตนเองหรือพาไปลงเหว เอาง่ายๆ ก็คือ “คำพูด” ของคนเป็นพ่อแม่

ในการดูแลเด็กนั้น บ่อยครั้งที่พ่อแม่หรือผู้ใหญ่มักจะอดไม่ได้ที่จะใช้อำนาจกับเด็ก เพื่อให้เด็กหยุดพฤติกรรมที่เป็นปัญหาหรือมีพฤติกรรมที่ดีขึ้น บางครั้งการใช้อำนาจนั้นก็ได้ผล แต่ถ้าสังเกตให้ดีและยาวนานพอ จะพบว่าผลนั้นอยู่ชั่วระยะเวลาสั้น

หลายครั้งที่คำพูดของพ่อแม่ผู้ปกครอง อาจเป็นคำพูดที่ร้ายจิตใจของเด็กๆอย่างไม่รู้ตัว อาทิ คำพูดที่แสดงอารมณ์ โทสะ ดุดัน และแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

พอช่วงวันหยุดปิดเทอมของเด็กๆ  มาถึง พ่อแม่ต่างวุ่นกับการจัดหากิจกรรมให้ลูกทำ เพื่อไม่ให้ลูกว่างและเป็นการเสริมทักษะการเรียนรู้  พัฒนาการต่างๆ ให้กับเด็กๆ บ้างเน้นทางวิชาการ บ้างเน้นทางกีฬาแตกต่างกันออกไป

“วินัยเริ่มที่บ้าน สอนลูกหลานให้มีระเบียบ” พ่อแม่ผู้ปกครองคงเคยได้ยินคำขวัญนี้มาแล้ว และเป็นการบ่งบอกว่าการสอนระเบียบวินัยนั้นต้องเริ่มจากครอบครัวก่อนอื่นใด