Infographic ลูกไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่
ลูกไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่!! เพราะความคิดความเชื่อที่ว่า “ลูกเป็นสมบัติของพ่อแม่” ทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองบางคน มีวิธีการเลี้ยงดูลูกที่ส่งผลกระทบต่อทางร่างกายและจิตใจของเด็ก เช่น
ลูกไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่!! เพราะความคิดความเชื่อที่ว่า “ลูกเป็นสมบัติของพ่อแม่” ทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองบางคน มีวิธีการเลี้ยงดูลูกที่ส่งผลกระทบต่อทางร่างกายและจิตใจของเด็ก เช่น
รู้ไหมเด็กทุกคนมีสิทธินะ !! เด็กทุกคนมีสิทธิ สิทธิเหล่านี้ถูกเขียนไว้ใน อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็กแห่งสหประชาชาติ ประเทศไทยลงนามภาคยานุวัติรับรอง
การทำร้ายจิตใจเด็ก (Emotional Abuse) ถือเป็นการทารุณกรรมเด็กอีกรูปแบบหนึ่ง ที่เกิดจากผู้ปกครองหรือผู้ที่ดูแลเด็กปฏิเสธ เฉยเมยไม่สนใจ
ปัญหาความก้าวร้าวรุนแรงที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือชุมชน เกิดจากปัจจัยหลัก 3 ประการ ได้แก่ ๑)
หากผิดหวัง โกรธ เสียใจ ไม่ได้ดังใจ แทนที่จะจัดการด้วยอารมณ์ด้านลบด้วยความรุนแรง จะทำยังไงให้ผ่านพ้นพายุอารมณ์ตรงนั้นไปได้อย่างไม่ต้องเกิดผลกระทบรุนแรง
ปัจจัยป้องกันที่จะทำให้ครอบครัวไม่ทำร้ายเด็ก พ่อแม่หรือผู้เลี้ยงดูเด็กควรจะมีลักษณะดังนี้ ผู้เลี้ยงดูเด็กมีความมั่นคงทางอารมณ์ รู้ทันว่าตนเองกำลังรู้สึกอย่างไรและสามารถจัดการกับความรู้สึกหรืออารมณ์เหล่านั้นด้วยตนเองได้ เช่น รู้ว่าตนเองเหนื่อย
“ลูกไม่เชื่อฟัง ทำอย่างไรจะไม่ใช้ความรุนแรงกับลูก” เมื่อเด็กๆ ไม่เชื่อฟัง ทำอย่างไรถึงจะไม่ใช้ความรุนแรงกับเด็ก สิ่งที่ผู้ใหญ่ควรทำ
“สาเหตุที่ครอบครัวทำร้ายเด็ก” การที่บุคคลใดสามารถทำร้ายเด็กได้ เป็นเรื่องที่มีความซับซ้อน และไม่สามารถอธิบายสาเหตุอย่างง่ายๆ ได้ เพราะพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงมักเป็นผลรวมของการมีปัจจัยเสี่ยงที่หลากหลาย
การปล่อยปละละเลย เป็นเรื่องสำคัญที่พ่อแม่หรือผู้ดูแลเด็ก ไม่ควรมองข้าม เพราะการปล่อยปละละเลยสามารถสร้างผลกระทบต่อการเจริญเติบโตอย่างมีคุณภาพของเด็กในอนาคตได้อย่างมากมาย การปล่อยปละละเลย ต้องพิจารณาควบคู่ไปกับบทบาทหน้าที่ที่เหมาะสมของพ่อแม่
การปล่อยปละละเลย เป็นเรื่องสำคัญที่พ่อแม่หรือผู้ดูแลเด็ก ไม่ควรมองข้าม เพราะการปล่อยปละละเลยสามารถสร้างผลกระทบต่อการเจริญเติบโตอย่างมีคุณภาพของเด็กในอนาคตได้อย่างมากมาย การปล่อยปละละเลย ต้องพิจารณาควบคู่ไปกับบทบาทหน้าที่ที่เหมาะสมของพ่อแม่
จากข้อกําหนดตามพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. ๒๕๔๖ มีเนื้อหาสาระในการดูแลเด็กทุกคน โดยกําหนดให้ผู้ปกครองมีหน้าที่ในการอุปการะเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน
เลี้ยงลูกอยู่ดีมีสุข ตามเกณฑ์มาตรฐานขั้นต่ำในการเลี้ยงดูเด็ก (2) เป้าหมายการคุ้มครองเด็ก คือ การปฏิบัติต่อเด็กไม่ว่ากรณีใดให้คํานึงถึงประโยชน์สูงสุดของเด็กเป็นสําคัญและไม่ให้มีการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม